چشن افطاری رمضان با حضور اعضای ادبی مرکز فرهنگی هنری دیواندره

لبخند عصرانه

25 شهریور مصادف با سالروز شعر و ادب پارسی برنامه ای با عنوان لبخند عصرانه در مرکز فرهنگی هنری دیواندره برگزار گردید 10بیت از اشعار شهریار تهیه گردید و در اختیار اعضا قرار داده شد و با نوشتن مصرع اول از اعضا خواسته می شد تا مصرع بعدی را به صورت طنز ادامه دهند بعد از پایان  شعر های  طنز گونه ی خود را در کلاس میخواندند در آخر یکی از اعضا مختصری از زندگی نامه ی شهریار را برای دوستانش بیان کرد

بندگی خدا

بنده باش و بنده پرور تا خدا با جان توست                    بندگی را پیشه کن تو تا خدا از آن توسط

عشق را آموختم در مکتب عرفان دوست                       عاشقی را پیشه کردم در پی فرمان دوست

من به درگاهت تضرع میبرم تا هر زمان                         تا که دنیا زنده است و تا سرانجام جهان

دست من گیر و به درگاهت ببرچون بنده ام                   بنده ی راهت شدم من  هر زمان تا زنده ام

عاشقم من عاشثقم من عشق درد جان من                   عاشقم تا زنده ام من چون شود درمان من

هر که با یاد خدا باشد نبیند درد و رنج                       در دل مومن بماند یاد حق را  همچو  گنج                    

با تواضع راه رفتن شیوه و رفتار توسط                        عزت و آزادگی با ذکر حق گفتار توسط

عیب جویی با سخن چینی نباشد کار ما                     تا گناه و زجر باشد روز محشر بار ما

تا که روی زشت شیطان زشت تر گردد چنین         قلب و روحش خسته گردد بی کس و مات و حزین

گر بلای حق رسد بر قلب هر دیوانه ای                      رفع گردد گر شود او مومن مستانه ای

گر تو خواهی رنج و حسرت را به پایانی دهی               یا که نفس خسته ات را چون که سامانی دهی

دست گیر و توبه کن تا زنده گردد جان تو                  توبه ی نصوح باشد توبه ی ایمان تو

                                                                  فاطمه صالحی پور- مربی ادبی مرکز دیواندره

پروانه چرا قهر میکنی؟

یکی از روزهای زیبای بهاری بود که پروانه دور دوستش گل یاس میچرخیدو به او صبح بخیر گفت،یاس خواب بود وخواب سنگینی هم داشت و صدای پروانه را نشنیدپروانه ناراحت شد و فکر کرد یاس با او قهر است برای همین ناراحت سرش را پایین انداخت و میخواست که از آنجا برود چند قدمی دور شد که یاس او را صدا زد او با صدای بالهای پروانه بیدار شده بود،یاس او را صدازد :پروانه ،پروانه جان کجا میری دوست خوب من؟ پروانه با ناراحتی گفت:تو با من قهر کردی بعد از من میپرسی کجا میروی؟یاس گفت:در مورد چی حرف میزنی پروانه؟

پروانه گفت:مگر الان با تو حرف نزدم و خواستم تا با هم بازی کنیم ولی تو حتی جواب سلام من را هم ندادی و بالهایش را باز کرد تا برود.یاس گفت:نرو صبر کن خواهش میکنم من اصلا صدای تو را نشنیدم چون خواب بودم با صدای بالهایت بیدار شدم،پروانه کمی به او نگاه کرد و گفت راست میگویی؟یاس گفت من هیچ وقت به تو دروغ نمیگویم چون تو بهترین دوست من هستی ،پروانه خوشحال شد و قول داد زود قضاوت نکنداز آن روز به بعد دوستان خوبی برای هم باشند .

                                                      تبسم احمدی _کلاس پنجم